Тонгги уйқунинг ризққа таъсири –Сохр ал-Ғомидий ривоят қилади: "Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам: "Эй Аллоҳим, умматимнинг барвақт (қилган ишлари)да барака бергин!” деб дуо қилдилар. У зот қўшинни бирон жойга жўнатмоқчи бўлсалар, куннинг аввалида жўнатар эдилар”. Сохр тижоратчи киши эди. У ҳам 
тижорат карвонини куннинг 
аввалида жўнатар эди. 
Натижада унинг мол-дунёси 
кўпайиб, бойиб кетди (Абу 
Довуд, Термизий, Ибн Можа, имом 
Аҳмад, имом Табароний, Ибн 
Ҳиббон "Саҳиҳ”да ривоят қилган. 
Ибн Можа Абу Ҳурайра 
розийаллоҳу анҳудан қилган 
ривоятда: "Эй Аллоҳим, 
умматимнинг пайшанба кунги 
барвақт (қилган ишлар)ида 
барака бергин!” дейилган). 
Ушбу ривоятда Пайғамбаримиз 
соллаллоҳу алайҳи ва саллам 
томонларидан эрта тонгда 
мусулмонлар бажарган ишларнинг 
баракали бўлишини сўраб қилган 
дуолари ва бунинг тасдиғи ўлароқ 
ҳадис ровийсининг ҳаётидан 
ибратли воқеа ҳам 
келтирилмоқда. 
"Набий соллаллоҳу алайҳи ва 
саллам: "Эй Аллоҳим, умматимнинг 
барвақт (қилган ишлари)да барака 
бергин!”, деб дуо қилдилар. У зот 
қўшинни бирон жойга жўнатмоқчи 
бўлсалар, куннинг аввалида 
жўнатар эдилар”. 
Яъни: эй Аллоҳим, менинг умматим 
ичидан эрта тонгда барвақт амал 
қилувчиларнинг амалларига, касб- 
кор қилувчиларнинг касбларига, 
илм талабида бўладиганларнинг 
илмларига барака бергин. 
Уларнинг ишлари ва амалларини 
серунум, ривожли ва давомли 
қилгин! 
Мазкур дуо орқали, ўз навбатида у 
зот умматларини ҳар қандай ишни 
бажаришда барвақт ҳаракат 
қилиш, эрта тонгдан ризқ ёки илм 
талабида бўлишга тарғиб 
қилмоқдалар. 
Аллоҳ таоло Қуръони каримда 
тунни уйқу вақти, кунни эса 
тирикчилик олиб борадиган пайт 
қилиб қўйганини айтган. Шунга 
биноан, куннинг аввалидан 
ҳаракатда бўлиш яхши 
натижаларга сабаб бўлади.