Ular bir-birlarini juda sevishardi. Shunchalik sevishardiki, tasavvur qila olmasdilar hayotlarini bir- birlarisiz. Ular ikkisiyu, dunyoda boshqa hech kim yöqdek tuyulardi birga bölishsa... *Közlaringni yum* derdi har safar yigit. Shunday derdiyu qiz közini ochganda qölida gul va chiroyli sovg'alar tutardi unga. Qiz har gal yigitdan közlaringni yum degan sözlarni 
eshitganida qalbiga shu qadar 
sevinch tölib ketardiki, bu sevinch 
uning shaxlo közlaridan nur bölib 
yog'ilardi yigitga. Yigit shu 
közlardagi nurni sevardi. Shuning 
uchun har gal qizga yangi va 
kutilmagan narsalar sovg'a 
qilishga 
urinardi u. Shunaqa beg'ubor edi 
ularning muhabbatlari... Vaqtlar 
ötaverdi. Kun kelib, yigit uzuk 
xarid 
qildi. Uchib borgisi keldi qizning 
yoniga. Borsada *közlaringni 
yum* 
desa, qiz közlarini ochganda 
uzukni tutib turmushga chiqishni 
taklif etsa... Qiz qanchalik 
quvonadiya. Uchrashuv 
belgilandi. 
Qiz vaqtliroq kelib kuta boshladi. 
Yigit ham körindi. Qöllarida qiz 
sevgan qip-qizil atirgullar. 
Oshiqlar 
bir-birlariga talpindilar. Yigit 
lablarida tabassum b-n qizga 
termulib kelardi. Butun hayoli 
qizda 
edi va voqe'likni bir zumga 
unutib 
q6ydi. Shu bir zumlik loqaydlik 
uchun taqdir uni jazoladi. Taqdir 
chizig'i belgilagan ekan, 
köchadan 
ötayotgan yigitni mashina 
urvordi. 
Atirgullar havoga uchdi. Yigit 
ancha 
narida qip-qizil qonga belanib 
yotardi. U boshini qiz tomonga 
burib nigohlari b-n uni qidirdi. 
Qiz 
yig'lardi... U yugurib kelib yigitni 
quchog'iga oldi. *Yig'lama tentak 
qiz, men yaxshiman* dedi yigit 
qizga shivirlab. Ularning atrofida 
tezda odam töplandi. Yigit bn qiz 
esa bir-birlariga jim termulib 
turardilar. *Közlaringni yum* dedi 
nihoyat yigit qizga. Qiz yigit 
aytgandek közlarini yumdi. 
Ochganida... Ochganida endi yigit 
yo'q edi. Ajal farishtalari bir zum 
kutmadilar, ishlari ham bölmadi 
bu 
gözal sevgi bilan. Qiz umrida 
birinchi bor közlarini 
yumganidan 
afsuslandi. U yig'lardi... O'ksinib 
yig'lardi.. Ajoyib!